วันเสาร์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2552

วันเกิด


วันเกิด ในปีนี้ของผมตรงกับวันอาทิตย์ เมื่อวานนี้ได้ให้รางวัลกับตัวเองและครอบครัว โดยติดเครื่องปรับอากาศในห้องนอนเพราะตอนกลางคืนในห้องนอนร้อนมากๆ บ้านผมเป็นบ้านสองชั้น ชั้นล่างเป็นปูนชั้นบนเป็นไม้ กลางคืนจะร้อนมากๆ และลูกชายมอร์ชก็เป็นคนค่อนข้างขี้ร้อนครับ เมื่อคืนผมค่อนข้างจะนอนไม่หลับ เพราะตัวเองเป็นโรคภูมิแพ้ ก็คัดจมูกเมื่อนอนในห้องแอร์ แต่มองเห็นลูกหลับสบายก็ ok ครับ ในเดือนนี้ผมทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดครับ เหนื่อยเหมือนกันแต่ก็คุ้มครับ สิ่งดีๆในอายุที่เพิ่มขึ้นในวัยที่ย่างเข้าสู่ อายุ 36 ปีผมขอให้มีแต่สิ่งดี ๆ แบบนี้มากๆครับ (ไม่รู้ขอไปมากหรือเปล่า) แต่มันก็คงมีไม่ดีบ้างผมก็พร้อมรับมันได้อย่างแน่นอน

ไวรัสไม่ใช่วายร้าย

ที่ผมกำลังจะเขียนถึงไม่ใช่ไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 นะครับ แต่เป็นไวรัสคอมพิวเตอร์ที่นับวันจะเจอเพิ่มมากขึ้นทุกทีแก้กันไม่หวาดไม่ไหว คนเขียนไวรัสก็เขียนไป คนเขียนโปรแกรมตรวจจับและจัดการกับไวรัสที่เจอก็เขียนกันไป แต่ก็เพราะมีอินเตอร์เน็ตละครับไวรัสมันถึงได้ระบาดได้อย่างง่ายดาย ถ้าเป็นสมัยก่อนนะครับ แค่จัดการกับแผ่นดิสก์กับฮาร์ดดิสก์ที่ติดไวรัสก็เรียบร้อยแล้วครับ แต่ก็ยังมีข้อดีของอินเตอร์เน็ตนะครับ คือการมีน้ำใจใน การแบ่งบันความรู้ในการจัดการกับเจ้าวายร้ายตัวดี มีทั้งโปรแกรมให้ บอกรายละเอียดทุกขั้นทุกตอน ผมต้องขอขอบพระคุณ พวกท่านผู้รู้หรือหนูทดลองที่โดนเจ้าไวรัสเล่นงานมาก่อนนะครับ เพราะถ้าไม่มีพวกท่านเหล่านี้การจำกัดไวรัสคงยากน่าดูครับ ในสถานที่ทำงานของผมนั้นเยอะมากครับ ผมพยายามจะช่วยให้เครื่องคอมพิวเตอร์หายจากการติดไวรัส กลับถูกมองว่าเป็นผู้ปล่อยไวรัสซะเอง นี้ละนะ คนเรา คิดไปได้ แต่ผมถือคติว่าเทวดายังโดนด่าโดนว่าแล้วผมเป็นเพียงมนุษย์ตัวเล็ก(จริงๆตัวโต) คนหนึ่ง จะไม่ถูกว่าได้ไง จริงไหมครับ

วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เหตุเกิดณโรงเรียนเซนต์โย


วันนี้เป็นวันที่ผมและภรรยาพาน้องมิกซ์ไปทดสอบความพร้อมก่อนเข้าเรียนระดับอนุบาล2
ที่โรงเรียนเซนต์โยเซฟศรีเพชรบูรณ์ ระหว่างที่รอ น้องมิกซ์ก็ไปดูสัตว์จำลองในตัวกระจก
แล้วก็ถามผมว่าตัวอะไรบ้าง
"พ่อครับตัวอะไรครับ" มิกซ์ถาม
"แคทครับ" ผมพูดถึงสัตว์ที่มิกซ์ถาม
"แล้วตัวนี้ละครับ"
"ออ ม้าลายนะครับ" ผมตอบเนื่องจากตอบไปอย่างรวดเร็วลืมนึกไปว่าต้องเรียกเป็นภาษาอังกฤษ
"ไม่ใช่ครับพ่อ ซีบร้าต่างหาก" พ่ออะ บางทีลูกก็สอนพ่อได้เหมือนกัน

ความไร้เดียงสาของเด็ก


ลูกของผมคนเล็ก ชื่อน้องมิกซ์ ความฉลาดและความน่ารัก และซนต้องยกให้อันดับหนึ่ง ทุกวันก่อนจะนอนผมและภรรยาจะคุยกับลูกก่อน วันนี้ก็เช่นกัน ผมก็ถามเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ
"น้องมิกซ์ครับ แคทนี้อะไรลูก" ผมถาม
"แมว..." มิกซ์ตอบ
"แล้วด๊อกละครับ" ผมถาม
"หมา..." มิกซ์ตอบ
"แล้วพิกละครับ" ผมถามอีก
"พริกเผ็ด เผ็ด" มิกซ์ตอบ พร้อมทำหน้าเผ็ด ผมเห็นแล้วขำ ครับ สงสัยคิดว่าพริกที่แม่ทำกับข้าว
เพราะมิกซ์จะอยู่ในครัวตอนที่แม่ทำกับข้าวบ่อยๆ ครับ นึกถึงทีไรขำทุกทีครับ

เรื่องตลกจากงานทะเบียน



วันรับรายงานตัวของนักเรียนระดับ ปวช.1 นักเรียนทุกคนต้องเขียนใบมอบตัว เกี่ยวกับประวัติของตนเองผมก็ต้องคอยตตรวจเช็คเรื่องการกรอกข้อมูลถูกต้องหรือเปล่า กรอกข้อมูลครบหรือเปล่า ก็ไปสะดุดกับการกรอกข้อมูลของนักเรียนคนหนึ่งครับ ในช่องเขียนว่า ความสัมพันธ์ ....... (กับนักเรียน)นักเรียนต้องกรอกว่าผู้ปกครองที่มามอบตัวนะมีความสัมพันธ์อะไรกับนักเรียน เป็นพ่อ แม่ หรือปู่ ย่า ตา ยาย แต่นักเรียนกลับกรอกว่า "รักกันดี" เป็นไงครับ ผมอ่านแล้วอมยิ้มเลยครับ ฮาไหมครับท่านผู้ชม